سخت ترین ها را برای رسیدن به اوجِ کرانه ی نگاه تو آسان می پیمودم و چه زیبا و عاشق تمام آرزوهایم را به عینه، صورت گرفته می دیدم و تمام رازهای پنهان بین من و تو را، آرامِ آرام برایت تکرار می کردم.

چه زیبا بود لحظه هایی را که برای آسمانی بودن، برای رسیدن، برای همراهی تو، برای عاشقانه بودن و ماندن و خواندن، لحظه ها را تنها می گذاشتم و در کنارِ یادهای تو، احساس های شکسته را با همراهی باغبان عمر هرس می کردیم و شاد باش به جوانه ها می گفتیم.

جوانه هایی که هر لحظه منتظر بهار بودند رشد کنند و درخت سلامت را بردبار و توانا سازند.

امروز برای رسیدن و همراه تو بودن یک لحظه هم شک نکرده بودم که دلم را به ناگهان درهم شکستی و رهایم کردی در لحظه های سنگین به یاد تو بودن.

ای آسمان پر ستاره ی دل غمگین من، ای ماه عاشق، رویاهای دلم را به یک لحظه نگاهت روشن کن.

افسوس، تمام امیدها را برای دیدن و بودن در کنار تو با آه آرزوها جمع می کردم و اینبار هم رسیدن رابهانه ی عبور می خوانم.

رویای شب های تاریک من، ای آرزوی تمام خواب های مخملی، ای تنها بهانه ی بودن، ای زیبای زندگانی من و ای آبیِ بیکران لحظه های بودنم را برای رسیدن به تو سپری می کنم و از امیدها می خواهم  آرزوها را به یقین نزدیکتر کنند و آسمان همچنان ابری است و همچنان باران می بارد.