کاش از یادم نمی رفت، روزها

کاش از یادم نمی رفت، آن دیدارها

کاش می انگاشتم در کنار برگ های خاطراتم، تاریخ ها

                        تا بگیرم برای روزهای زیبای گذشته سالگرد آرزوها

                                                   تا نگیرد خاطراتت را، گذشتِ سال ها

در کنار تو تمام لحظه ها را بی صدا و در گذر از سوی چشمانم بی تلاتم می دیدم و حالا که تو را در انتظار گذشت از سوی تمام بدی های وجودم در کنار آرزوهای گذشته خوب و شاد می بینم

دوباره این احساس را به تمام لحظه های بی تو بودن می سپارم و دوباره عشق را از نو برایت املا می کنم تا بخوانی و ببینی که هنوز غلط های مشق های شبانه ام را برای یادهای روزهای گذشته تکرار می کنم

و دوباره تمام خاطرات را به آب می سپارم نه به آب جوی بلکه به آب دیده و همچنان می خندیدم از سر شوق و شادی نه از برای از یاد بردن تمام انکارهایی که در مدت تنهایی ها داشتیم

و انگار دوباره ترانه هایی را که برای از یاد نرفتن روی برگ برگِ دفترچه های خاطراتم می نوشتیم دوباره خواهیم خواند

نمیدانم که آیا دوباره روزهای گذشته و از دست رفته را با این وقت کمی که مانده می توانیم شیرین و صادق درک کنیم

و یا باز

         فاصله....

                    فاصله....

                               فاصله.....