آسمان را، نه زمین را، من به دنبال نگاهت هر لحظه سرشار از امید به دنبال تمام لحظه های گم شده در خاطراتت جست و جوگر، پرتکاپو، پرهیاهو، زیر بارانِ شدید وخیسِ خیس می گردم. تا تو را یک بار در خواب، در جنون، در مستی کامل ببینم.

پلک هایم خستهِ ی خسته، دیدگانم سرشار، در درونم آنچنان غوغاست که نمی دانی و نمی خواهی بدانی. تا در این زندان ظلمانی، تا در این گودال عمر، لحظه های در کنار بهترین ها بودن و خواندن را به آه بسپاری و همچنان لرزان بمانی در وزش از بادهای مرکز عـــشــق، از جنون عاصی رعدهای لحظه های بیقراری.

من تو را اینبار از هر لحظه ی دیدار بیشتر، شاید باز بیشتر می خواهم...

و باز انتظار ...، انتظار ....، ..... انتظار، ......

معنای حضور، دیدن توست                   همتای عبور، این گذرهاست
معنای سجود، خواندن توست               همتای نماز، این دعا هاست
معنای نیاز، بودن توست                      همتای نگاه، این صداهاست
   معنای فرج خواستن توست                  همتای زمان، این سحرهاست