از سحرگاه جنون می نویسم، از جنونی که تمام وجودم را پر از تو و سرشار از حضورت کرده و یادت که حتی یک لحظه تنهایم نمی گذارد.

از آسمان آبی، موج های دریا و سیاهی شب بارها نوشتم که شاید خود را در عمق بی کرانگی آن ها آرامش بخشم.

نمی دانستم که تا کرانه ای نیابم احساس امن بودن را نخواهم داشت.

احساس امن بودنی که فقط سرشار است از عشق تو

ادامه مطلب...

شب و یک رنگ جدید

                          رنگ سکوت قلب‌ها

                                                 رنگ عــــشق، رنگ جنون مغزها

رنگ تنهایی و حسرت

                                         رنگ این بی‌رنگ‌ها

رنگی از عمق نگاه

                                    رنگی از مردمک این چشم‌ها

رنگی از جلوه عصمت

                                    رنگی از اوج تمام رنگ‌ها

رنگی از جنس شب

                         رنگی از جنس تمام ابرها

                                                       رنگ مشکی رنگی از سمت خدای اشک‌ها