انتقام ستاره ها در زمین از عبور هر زمان در کنار قله های سرنوشت در گذار ِ لحظه های آبی و رنگین برای آسمان های نگاهت.

نگاهی که به هر لحظه در آیین قلبم صفحه ای افزود و باز صفحه ها را می نویسم، ولی خواندن برای لحظه های صفحهِ صفحه ی گفته های نگاهت به قلب شکسته ی آرزوهای شیرین به انتظار است.

شیرینی که تا به حال عمرم را برای لمس کردن تمام طعم آن به خاطرات سپرده ام و باز بیدارم.

بیداری که در آن پلک هایم لحظه ها را می شمارند و نگاهم خیس باران دعایت.

دعایی که برای تمام دوستان و آشنایان زمینت می نگاری بر سر لوح پیمانت.

پیمانی که هر صبح برای استحکام آن لحظه ها را می شمارند عاشقانت.

عاشقانی که عمری برای دیدن تو بیقرارند.

بی قراری های زیبای سحرگاهی.

سحرگاهی که آخر تو می آیی.

تو می آیی و دنیا می نویسد.

می نویسد خاطراتت

خاطرات آسمان را

آسمان

را